(۱)
بی سبب نیست که هر چه بیش قدم پیش
می گذارم
از من دورتر می شوی
تو لحظه ی تولد منی
(۲)
برفی که می بارید من بودم
تو را احاطه کردم
در برت گرفتم
گونه هایت را نوازش کردم
شانه هایت را بوسیدم
و پاره پاره ریختم
پیش پای تو

بر من پا گذاشتی
کوبیده تر سخت تر محکم تر شدم

تابیدی به من
آب شدم
(۳)
از میان جمله ی آدم ها
بیرونت کشیدم
تو یک کلمه ی شیرین بودی

کلمه ی عشق نه
عشق تلخ است

کلمه ی دوستی نه
شوق نه
دوستی گس است و شوق شور
تو مثل کلمه ی خیال مثل کلمه ی خواب
شیرین بودی

از میان جمله ی آدم ها
بیرونت آوردم
آوردم
چون کلمه ای عزیز
در پرانتز آغوشم

مثل کلمه ی خواب
پریدی و رفتی
میان جمله ی آدم ها

(۴)
مثل یک خوشه ی انگور
که هر روز
تازه به تازه
از بازار می خری
هر چیز تازه آب و رنگی دارد
نه؟

مثل یک خوشه ی انگور
که گوشه سبدت
از یاد رفته باشد
هر چیز که می ماند
می گندد و از چشم می افتد
نه؟

مثل یک خوشه ی انگور
هر چیز که در هوای تو بماند
می تواند شراب کهنه ای باشد
مرد افکن
هست ؟
مثل یک مست لایعقل
چقدر گریه دلم می خواهد

(۵)
دنبال دو کلمه می گشتم
دو کلمه
مانند پچ پچ دو برگ
در گوش هم
یا زمزمه ی دو لب
در جست و جوی یک بوسه

دنبال دو کلمه می گشتم
مانند دو گوشواره
که آویزه ی گوشـت کنم

کلمات صف کشیدند
دسته دسته
دستبند تو شدند
کلماتی که دستت را دوست می داشتند

تو چنگ زدی
از هم گسیختی
رشته ی کلمات را
در هم ریختی
فرو انداختی
هر یک را به گوشه ای
دنبال یک کلمه می گردم
یک کلمه ی خاموش
مانند یک بوسه
که جمع کند همه ی کلمات را
روی لب های تو
***
پی نوشت: با تشکر از دوست عزیزم، شاعر گرامی مرضیه احرامی برای انتخاب اشعار. شعرها از کتاب “سوت زدن در تاریکی”

منبع عکس: ‍ ‍روز آنلاین
موسیقی متن پادکست: John Williams- Schindler

• نوشته قبلی: پادکست شعر سرایه ۱۲- دکلمه شعرهایی از آنا آخماتووا
• نوشته بعدی: پادکست شعر سرایه ۱۴- دکلمه شعرهایی از مریم حاتمی