با تو خودم هستم |

خاطرم سبز است
دست هایم سبز
چشم هایم موج بی تردید تابستان
آه !
من شلاق طاقت سوز سرما را تحمل می کنم
در زمستان میوه خواهم داد!

۲۲ ژانویه ۲۰۱۰

آفتاب بود

من درون تو جوانه می زدم

پا گرفته در خیال روشنت

مثل باد، می وزیدم از غروب نیستی

تا طلوع چشم تو…

عشق، حرف ساده ایست

مشق ناتمام بی ستون

با سلام تو تمام می شود

چشم باز می کنم به روی تو

و باز

روزهای تلخ و تیره ام به کام می شود

۱- حجم امید باش وَ بر گِرد من بچرخ

با من برقص در هیجان بهار و عشق

بگذار نو شوم

۲- با من صبور باش که آسوده نیستم

با من صبور باش که از ترس نیستی

کز کرده ام درون خودم

با تو نیستم

(۱.)

تو مثل ماه بلندی و

دست من کوتاه!

پلنگ زخمی این بیشه ها منم آری!

که از نبود تو در درد خویش می پیچم

طلوع کن بر من!

و شانه های خودت را برای من بگشا

که گریه مرهم خوبی برای دلتنگی ست…

(۱۱)

نه به باران

نه به برف

تشنگی در من جز با لبخند تو فرو نمی نشیند