با تو خودم هستم |

بی رنگم

رنگم کن با مداد رنگی ِ بودنت

دستم را بگیر

و از خیابان حادثه ها مرا بگذر

به هیچ عصای سپیدی آنقدر اطمینانم نیست

که به چشمهای تیره ی تو

خیسم کن

در مجادله ی تگرگ و برگ،

پاییز نیستم که فرو افتم از شاخه ات