با تو خودم هستم |

کسی از شعرهایم نمی پرسد

و من دستی نمی برم به نوشتن

فارغ نمی شوم از شعرهای نُه ماهه

…

من مادر خوبی نیستم

واژه ها در من رسیده و نارسیده سقط می شوند

عادت کرده ام به نشنیدن صدای نوزادها در خودم

و به انداختن هر آنچه مرا از دویدن باز می دارد

…

سبکبال که می شوم بال شعرم می شکند

دلم نمی خواهد اعتراف کنم در من شعر

زاییده ی درد است