با تو خودم هستم |

می خواهم خودم باشم
خوراک RSS

برف که می بارد

پنج شنبه ۲۲ بهمن ۱۳۸۳

بچه ها در کوچه برف بازی می کنند

صدای خنده ی بچه ها

از درز پنجره خودش را می کشد تا حجم مه گرفته ی اتاق من

و خنده ها پاشیده می شوند بر سر و رویم

من مه را پس می زنم…

بچه ها در کوچه برف بازی می کنند

برف جاری می شود از سر و روی بچه ها

و شوق بودن، مثل نسیم خنکی آرام بچه ها را دوره می کند

و بچه ها سبک تر از قاصدکی بلند می شوند تا آسمان…

بچه ها در کوچه برف بازی می کنند

و زندگی به هیات برف و خنده و سرما و نور

جاری می شود از ابتدای کوچه

و همه ی خانه ها را دوره می کند…

نوشتن دیدگاه

طراحی شده توسط پریا کشفی(قبل از ارسال نامه لطفن ستاره ها را از آدرس ایمیل حذف کنید)