با تو خودم هستم |

اووووووووووووووول…!!!

تقریبا می توانم فرض کنم که فهمیدم آن چه گفته ای را. شاید بتوانم حتی به زبان خودم هم بیانش کنم. لازم نمی بینم اما. فکر می کنم تفسیر و برداشت زیبایی است.
البته من به مرزها اعتقادی ندارم. اما گاهی بعضی رابطه ها پرت می کنند آدم را به بی کرانه ها. پس فاصله ات با جهان هستی می شود یک فاصله بی کران. پس خیلی دور می شوی از خیلی ها. و خیلی دور می مانند از تو خیلی ها… و صد البته گاهی تو هم دور می مانی از خیلی ها… البته با یک فرق اصلی. دور ماندن تو می شود از سر جایگاه اولی که یافته ای. حداقل در یک دستگاه مختصات نسبی.
من “با تو بودن” را دوست دارم. به گمانم تعبیر زیبا و عمیقی است. با کسی بودن بسیار عمیق و بسیار دشوار است. ازدواج در نگاه من قراردادی بیش نیست. قراردادی که از دل اعصار به ارث رسیده است. مثل هزاران ارث دیگرمان پوچ و بی حاصل و گاه البته زاید.
البته این ساده انگارانه است که فکر کنیم خود را از دسترس شناخته شدن دور کرده ایم. پذیرفتی تر است که ما بر اساس توهم و برداشت مان از هم دوستی می کنیم. شاید این با هم بودن به خاطر عریانی بیش از اندازه دو سوی رابطه توهم را کاهش بدهد. شناخت حاصل این توهم است. توهمی که میل به مزمن شدن دارد با ادعای همیشگی ما مبنی بر شناختن. واقعیتی است که توهم و پندار ما بسیار دور است ازواقعیتی که تو می باشی. تو هر روز تفییر می کنی بی آن که لزوما من هر روز تغییر ببینم. پس این دستگاه های مختصات چندان تبدیل پذیر نیستند بر یکدیگر. الا با نگاشت پیچیده ای که وهم را دور می زند.
به نوبه ی خود، و نه در ابعاد تو، مواجه ی رابطه ای با تناظر یک به یک را با رابطه ای با تناظر دو (ما) به یک (دیگران تازه) حس کرده ام.
به گمان ام، نگاه روان شناختی خوش نگاشتی بود این نوشتار تو. تامل بر انگیز.. گرچه ممکن است برداشت من هم صرفا توهمی دردناک بوده باشد از اندیشه های تو. اندیشه هایی که یک بار در تبدیل به واژه های تو، اعتبار خویش را به آزمون گذاشته اند.
پس من با کوله ای نه چندان سبک از درب این نوشتارت می روم. کوله ای که شاید در خلوت شبانه ی خویش، از زاویه انسانی دیگر، در جغرافیای مکانی دیگر، و شاید در مختصات زمانی دیگر، به تکرارش بنشینم.
خوش باشید دکتر پری

خیلی خوب درکت می کنم … مهمترین بخشش این جاست که هنوز خودتی اما خودت ممکنه اونو از تو بگیره… این شیرین ترین ناگهان به تلخ ترین تبدیل میشه و اونوقت خیلی دردناکه اگه تبدیل بشی به یه قیچی و شروع کنی به چیدن چیزائی که دوستتر داری…

سلام.
جممنون از لطفت.
زیبا نوشته بودی. دست مریزاد.
موفق و پیروز…

سلاااام پریا جوون خوبی‌؟
خیلی‌ قشنگ بود مرسی‌
شاد و خرم باشی‌
فعلا بای