آنگاه که برای چيدن خورشيد بر می خيزم

   شانه های تو نظاره گاه من است...

   ای بلند!

   پياله ای برای نوشيدنت نيست مرا

  خويش را در چشمانم بياميز ....

 

 

  
نویسنده : پریا کشفی ; ساعت ٩:٥٢ ‎ق.ظ روز شنبه ۱ آذر ۱۳۸٢
+